Fabryka mebli c.d.
Ten wpis jest kontynuacją serii o historii Zwierzyńca. Zachęcamy do przeglądania poprzednich.
Zdjęcie przedstawia Fabrykę Wyrobów Drzewnych w latach międzywojennych. Po prawej stronie, za drzewami, można dostrzec budynek stróżówki, o którym wspominaliśmy w poprzednim wpisie.
Jak podaje Halina Matławska, autorka książki “Zwierzyniec”: “Wyroby zwierzynieckiej fabryki stanowiły najpierw posadzki zwracające uwagę różnorodnością wzorów i starannością wykonania. Jedne tzw. “massiw” wytwarzano z pełnego drewna, buka lub dębu, inne fornirowane ozdabiano barwnymi deseniami z jasnego i czarnego dębu, z buka, jaworu, brzostu i jesionu. Te piękne posadzki trafiły do wielu warszawskich salonów w pałacach Branickich, Platerów, Tyszkiewiczów, Krasińskich i w sławnych domach Orgelbranda, Kronenberga, Chałubińskich, Natansonów. Zwierzynieckie posadzki położono w nowo zbudowanym Banku Handlowym w Warszawie. Wysyłano je do Brześcia Litewskiego, Wilna, Mińska i Moskwy, a modele posadzek powędrowały aż do Paryża. Na wystawie przemysłowo-rolniczej w Warszawie (1878) otrzymały srebrny medal.”
Czy Zwierzyniec w tym szczególnym roku lepiej zadba o swoje dziedzictwo, by w przyszłości odzyskać pełną świetność? To zależy także od Ciebie! Nawet tak mały gest jak serduszko i udostępnienie przyczyni się do poszerzania świadomości, czym Zwierzyniec jest i czego jest wart.
©MJP
Powiązane posty:
Udostępnij ten tekst na Facebooku: Udostępnij na Facebooku
