Historia Aleksandry Wachniewskiej - część V

Obraz: A. Wachniewska, zbiory prywatne Obraz: A. Wachniewska, zbiory prywatne

OSOBOWA DOJRZAŁOŚĆ TWÓRCZA “Moja praca twórcza łączy się ściśle z pracą w Ochronie Przyrody. Niestety życie moich leśnych modeli wiele razy było zagrożone - stąd wypływa konieczność walki o nie.” W powojennych czasach wielkich przekształceń, gdy narastało zagrożenie dla harmonijnego rozwoju okolicznych lasów, dewastacja krajobrazu i nieposzanowanie spuścizny przyrody i kultury, Aleksandra Wachniewska niestrudzenie stawała w jej obronie. Już w 1946 roku, gdy została nauczycielką rysunków i kreśleń w nowo otwartym Państwowym Gimnazjum Leśnym w Zwierzyńcu, podjęła walkę o wysoki poziom i szerokie horyzonty myślenia młodzieży. Założyła koło Ligi Ochrony Przyrody, bibliotekę, do której książki ściągała z Krakowa od samego prof. Władysława Szafera. Prowadziła z uczniami dokumentację starych drzew i stanowisk roślin chronionych. Organizowała wystawy na temat ochrony przyrody. W tym celu utrzymywała kontakty z najwyższymi autorytetami nauki. Otwarcia pierwszej wystawy w Gimnazjum dokonał ówczesny rektor UMCS w Lublinie prof. Strawiński. “Tylko w harmonii z przyrodą może żyć i rozwijać się szczęśliwy naród” - te słowa towarzyszyły ekspozycji.(cdn.)

Powiązane posty:


Udostępnij ten tekst na Facebooku: Udostępnij na Facebooku